Ostatnio mieliście okazję nauczyć się zasad i zastosowania czasu przeszłego Pretérito perfecto. Jednak w języku hiszpańskim występuje kilka czasów przeszłych. Dlatego w dzisiejszych artykule poznacie czas przeszły niedokonany w języku hiszpańskim, czyli Pretérito imperfecto.

Zasady

Czas przeszły niedokonany w przypadku czasowników regularnych tworzymy przez dodanie do czasownika odpowiednich końcówek.

• Wyróżnia się trzy koniugacje –ar, -er, -ir.
• Formy 2 i 3 koniugacji w przypadku czasu przeszłego odmienia się tak samo.
• Odmiana w I i III osoby liczby pojedynczej (w danej koniugacji) jest taka sama.

Zerknijcie na poniższą tabelkę.

Jeśli chodzi o czasowniki nieregularne, to ich odmiany trzeba się nauczyć na pamięć. Na szczęście wyróżnić można jedynie trzy takie słowa. Spójrzcie poniżej.

Czas przeszły niedokonany – zastosowanie

Czasu Pretérito imperfecto używamy, gdy:

• chcemy wyrazić czynność, która powtarzała się w przeszłości, np.:

Iba a la escuela todos los días. (Codziennie chodziłem do szkoły.)

• chcemy opisywać wygląd lub zachowania osób w przeszłość, np.:

Mi amiga era alta y Delgada. (Moja przyjaciółka była wysoki i chudy.)

• korzystamy z mowy zależnej. Wtedy zastępujemy czasem Pretérito imperfecto czas teraźniejszy, np.:

Dijo que tenía mucho trabajo.  (Powiedział, że ma dużo pracy.)

• chcemy powiedzieć o tle dla innej czynności, np.:

Estaba cenando cuando me llamaron. (Jadłem obiad, kiedy do mnie zadzwonili.)

• mówimy o przyczynach sytuacji z przeszłości, np.:

Iba al cine porque tenía entradas gratis. (Poszedłem do kina, bo miałem darmowe bilety.)

Dodatkowo warto pamiętać, że z czasem przeszłym stosuje się okoliczniki czasu, takie jak:

• siempre (zawsze)
• a menudo (często)
• a veces (czasem)
• antes (przedtem)
• todos los días (codziennie)

Powodzenia w nauce!