Język hiszpański wyróżnia się dużym zróżnicowaniem dialektów w zależności od kraju, a nawet regionu. Pewnie masz świadomość, że źródła tego fenomenu sięgają czasów kolonializmu. To właśnie podbój Ameryki wiązał się z przenoszeniem zwyczajów, religii, ale także języka i jego dialektów, które na tych ziemiach również ewoluowały pod wpływem rdzennej ludności.

Różnorodność dialektów w języku hiszpańskim

Najszybciej zmiany językowe dokonują się na poziomie języka mówionego. Dlatego największe różnice pomiędzy dialektami zauważalne są w wymowie i słownictwie, dużo rzadziej w gramatyce.

Jeżeli uczysz się hiszpańskiego, to nie musisz się bać. Różnorodność dialektów świadczy tylko o bogactwie kulturowym krajów hiszpańskojęzycznych, w którym warto się zagłębić. Większość wyrazów da się zrozumieć, ponieważ wszystkie dialekty łączy podobny szkielet językowy.

Rodzaje dialektów

Skoro już wiesz, że występuje pewna uniwersalna baza, na której będziesz mógł się oprzeć. Pewnie ciekawi Cię jakie są dialekty w języku hiszpańskim? Z tych najpopularniejszych można wyróżnić m.in.:

•       Język kastylijski – podstawowy dialekt hiszpański, który w średniowieczu rozwinął się na Półwyspie Iberyjskim i jest podstawą współczesnego hiszpańskiego.

Na terenie obecnej Hiszpanii występuje aż 14 dialektów, a najpopularniejsze z nich to: andaluzyjski, kataloński, baskijski, galicyjski.

•       Karaibski (Kuba, Puerto Rico, Republika Dominikańska, Wenezuela, karaibskie wybrzeże Kolumbii) – pomija się tu spółgłoski środkowe i końcowe. Mieszkańcy tych krajów np. ucinają „d” na końcu słowa i „s” w środku i na końcu słowa.
•       Rioplatense (obszar między Urugwajem a Argentyną) – na wytworzenie się tego dialektu duży wpływ miał język włoski, ponieważ w XIX wieku w te rejony Ameryki Południowej przypłynęło wielu imigrantów z Neapolu. Cechy charakterystyczne:
  • zaimek drugiej osoby liczby pojedynczej to vos zamiast tú,
  • zamiast drugiej osoby liczby mnogiej używana jest trzecia osoba liczby mnogiej.

•   Kolumbijski – „y” i „ll” są wymawiane jako miękkie „j”, np. yo wymawiane jest jako jo, a calle jako cay-je
•   Ameryka Środkowa (Honduras, Guatemala, Costa Rica, Panama, El Salvador i Nicaragua) – tutaj również zaimek drugiej osoby liczby pojedynczej to vos zamiast tú
•   Latynoamerykański (Meksyk, Kolumbia, Peru, Boliwia) – dialekt jest łatwy do zrozumienia, bo nie ucina się końcówek słów. Jednocześnie używa się bardzo dużo slangu w mowie codziennej, co utrudnia komunikację.

Pamiętaj, żeby przed podróżą do danego kraju sprawdzić czym wyróżnia się dany dialekt. Możesz posłuchać też wykładów czy obejrzeć film z tego kraju, dzięki czemu przygotujesz się na podróż i z pewnością dialekty w języku hiszpańskim już Cię tak nie zaskoczą.