Czasowniki estar i hay przetłumaczyć można jako być. Pełnią one podobne funkcje i właśnie dlatego bardzo często są mylone. Bez odpowiedniego przyswojenia sobie zasad dotyczących ich użycia na początkowym etapie nauki hiszpańskiego, trudno będzie rozwinąć swoje umiejętności językowe. Dlatego w niniejszym artykule poznasz odmianę i zastosowanie czasowników estar i hay.

Zastosowanie estar i hay 

W ostatnim artykule mieliście okazję poznać szerzej zastosowanie czasownika estar. Dlatego w dzisiejszym wpisie skupimy się jedynie na jego funkcji lokalizacyjnej.

Estar: 

• służy do opisu konkretnej lokalizacji osoby/rzeczy. Używamy go jeśli wiemy dokładnie, w jakim miejscu się znajduje ktoś lub coś, np.:

Antonio está en el interior de su coche. (Antonio jest w swoim samochodzie.)

• wykorzystywane jest też do mówienia po raz kolejny o kimś/czymś w rozmowie, np.:

Encima de la mesa hay un libro rojo. Este libro es interesante. (Na stole jest czerwona książka. Ta książka jest ciekawa.)

• łączy się z rodzajnikami określonymi: el, la, los, las, np.:

El gato está debajo de la silla. (Kot jest pod krzesłem.)

• łączy się z przymiotnikami dzierżawczymi: mi, tu, su, nuestro, nuestra, nuestros, nuestras, vuestro, vuestra, vuestros, vuestras, su, np.:

Mi hermano está en la cárcel. (Mój brat jest w więzieniu.)

Hay

Jeśli chodzi o czasownik hay, a raczej haber to:

• służy on do mówieniu o istnieniu lub nieistnieniu rzeczy/osoby, np.:

Aquí hay una farmacia. (Jest tu apteka.)

• wykorzystywany jest, jeżeli chcemy powiedzieć o obecność lub nieobecność rzeczy/osoby

En la calle hay un perro. (Na ulicy jest (jakiś) pies.)

• łączy się z rodzajnikami nieokreślonymi: un, una, unos, unas, np.:

Hay un libro en la mesa.  (Na stole jest książka.)

Czasowniki estar i hay – odmiana

Odmiana haber nie będzie stanowiła dla was problemu, ponieważ zawsze brzmi ona hay. Odnosi się jedynie do 3 osoby liczby pojedynczej i mnogiej. Warto zaznaczyć, że kiedy mówimy o rzeczach w liczbie mnogiej lub o grupie ludzi, to nie stosujemy przed tym słowem rodzajnika, np. En este ciudades hay Iglesias. (W tych miastach są kościoły.)
Odmiana estar dla liczby pojedynczej to está, a dla liczby mnogiej to están.

Podsumowując, czasownik estar używamy, aby określić konkretną lokalizację kogoś lub czegoś. Natomiast czasownik hay służy do opisu istnienia bądź nieistnienia czegoś lub kogoś. Powodzenia w nauce!